Staden, augustus 2018 – De opleiding initiators wipschieten die doorging in Ieper werpt zijn vruchten af. Twee van de geslaagde cursisten zijn binnen hun eigen club met een G-werking gestart.
Ruben Bogaert (27, Lichtervelde) en zijn vrouw Roselien Vandewalle (26, Lichtervelde) zijn beiden lid van de Koninklijke Sint-Sebastiaansgilde Staden. Samen hebben ze succesvol de opleiding gevolgd tot initiator wipschieten.
Vanuit hun persoonlijke werkervaringen met mensen met een mentale beperking was het idee gekomen ook voor deze mensen iets te kunnen doen binnen hun wipschuttersvereniging. Zij weten als de beste dat er voor deze groep mensen nood is aan aangepaste sportlessen. Door de initiatorcursus te volgen durfden ze de stap te zetten om dit project samen uit te werken, weet Ruben ons te vertellen. Ze waren dan ook zeer verheugd dat het bestuur volledig akkoord was om hiermee van start te gaan en hen de steun te bieden om een G-werking op te richten.

foto: “Eén van de deelnemers maakt kennis met het boogschieten op de staande wip."

Brugge, augustus 2018 – Vele van onze verenigingen hebben een eigen accommodatie, anderen moeten dan steeds weer ergens een zaaltje huren om hun geliefkoosde sport te kunnen beoefenen. De verenigingen met een eigen locatie weten maar al te goed dat dit geld kost voor onderhoud, herstellingwerken, de uitbating, ... Het is daarom ook niet evident om dit allemaal in topconditie te houden. Dankzij sponsoring lukt het veelal wel om de accommodatie in eigen beheer te behouden.
Maar soms voldoet de accommodatie niet meer om er nog veilig in en rond te vertoeven. Dan is er slechts één oplossing en dat is alles tegen de grond en iets nieuws optrekken. Makkelijk gezegd natuurlijk. Geld is hier de belangrijkste factor. De clubbesturen gaan op zoek naar de nodige centen, iets wat tegenwoordig niet eenvoudig is. Gelukkig willen en kunnen sommige gemeentebesturen ook een duit in het zakje doen. De koppen worden bij elkaar gestoken en veelal komt er wel een oplossing waardoor de club aan een nieuw leven in een nieuwe accommodatie kan beginnen. Zo zijn er enkele clubs die vrij recent de steun hebben gekregen van hun gemeentebestuur. Enkele jaren geleden was Trend bij de opening van de volledige nieuwe accommodatie van de schuttersvereniging Willem Tell Oostende. Het stadsbestuur heeft daar de realisatie van een volledig nieuw lokaal mede mogelijk gemaakt.

Zo mocht de schuttersvereniging Sint-Sebastiaansgilde Ichtegem op 28 juli hun nieuwe accommodatie inhuldigen. Bjorn Yde (36jr, Ichtegem), de fiere voorzitter, weet ons te vertellen dat het idee zo’n drie jaar geleden gerezen is. Op dat moment waren ze nog afhankelijk van derden om hun boogsport te kunnen beoefenen. Als club met ambitie willen ze op eigen benen staan en hebben daarvoor een eigen accommodatie nodig waar ze zowel kunnen trainen op de liggende als op de staande wip. Met het bestuur begonnen ze hun idee op papier te zetten. Zoals reeds vermeld in het artikel, het financiële plaatje was de ontbrekende sleutel. Na bij de gemeente geïnformeerd te hebben, bleek deze te willen meegaan in het project. De enige afspraak was dat de club zelf alles bouwde, de rest kwam allemaal van de gemeente Ichtegem. Dit wil dus zeggen dat er werk aan de winkel was. Iedereen binnen de club of die de club genegen was, heeft de afgelopen twee jaar de handen uit de mouwen gestoken. Doordat iedereen elkaar hielp en ook doordat iedereen zich ten volle wou inzetten voor de realisatie van de nieuwe accommodatie, was er nog steeds de mogelijkheid voor de schutters om deel te nemen aan hun geliefkoosde wedstrijden. Tijdens de werken werden ze zelfs nationaal kampioen Blankboog met hun sector. Tot slot wou Bjorn nog iedereen bedanken die dit mogelijk heeft gemaakt, maar in het bijzonder de gemeente Ichtegem.
Wie interesse heeft in het boogschieten, kan vrijblijvend gaan proberen. Dit onder deskundige begeleiding van gediplomeerde trainers, dit iedere dinsdagavond van 19u tot 21u15.

(CV op basis verslag Björn Yde)

foto: “De nieuwe ruimte waar twee liggende wippen komen te staan.” 

Brugge, augustus 2018 – Het tweede nummer van Trend (editie eind juni), werd naar alle leden gestuurd. Eénmaal per jaar doen we dit. Dan krijgt iedereen ook de mogelijkheid om een abonnement te nemen zodat ze dit nummer viermaal per jaar in de bus krijgen.

Dit zorgde er opnieuw voor dat we vele exemplaren kregen teruggestuurd, dit vooral met foute adressen. Maar ook nog adressen waarbij de persoon in kwestie al enkele jaren niet meer op dat adres woont! Hoe is dat nog mogelijk? Al die teruggekomen magazines zijn in ILA aangeduid. De foute adressen staan nu in het rood gemarkeerd.
Hierbij doe ik een oproep naar alle clubsecretarissen om jullie ledenbestand eens te bekijken en als er adressen rood gemarkeerd zijn om dit op te volgen. Ga bij de persoon na welk hun correcte adres is. Je kan dit dan zelf eenvoudig aanpassen. Van zodra je de aanpassing doorvoert zal het rood verdwijnen.

Enkel door een goede opvolging bij de clubsecretarissen kunnen we ervoor zorgen dat ons ledenbestand up-to-date is. Het is jammer dat er zoveel exemplaren terugkeren, want dit zijn allemaal gezinnen die Trend niet ontdekken.
Als er vragen zijn, dan kan je mij altijd contacteren via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..

(CV)

Istanbul, 13 & 14 augustus 2018. Op initiatief van de in juli 2017 opgerichte ‘Unesco Adhoc Advisory committee’ waren Turkije en de ‘World Ethnosport Confederation’ (met als voorzitter Bilal Erdogan, zoon van Turks president Erdogan) de gastheren van een internationale bijeenkomst ter promotie en bescherming van traditionele sporten en spelen.

De deelnemers waren enerzijds sportministers (Turkije, Nepal, Qatar, Afghanistan, Kazachstan), vertegenwoordigers van volkssportorganisaties (ETSGA[Europe], Tafisa, Tunesië, Mexico, Kazachstan, Panama), Unesco-gedelegeerden uit diverse landen (Iran, Madagascar, Costa Rica) en academici (Brazilië, USA-North Carolina).

Van de voorzitter van het Unesco-comité Khalil Ahmed Khan kan gezegd worden dat hij de koe bij de horens vat. Met de steun van het Unesco-secretariaat in de persoon van Marcellin Dally (Unescoafdeling Jeugd, Ethiek en Sport en de sector Sociale en Humane wetenschappen) stelt hij de oprichting voor van het International Council for Traditional Sports and Games, afgekort ICTSG. Eerder nam hij al het initiatief om zoveel mogelijk landen zich als ‘Friends of TSG’ te laten registreren. Momenteel werkt hij er ook aan om de Adhoc-commissie als officiële Unesco-adviescommissie op te nemen. In afwachting startte Unesco reeds een webpagina, voorbehouden voor traditionele sporten (zie unesco.org en zoek naar ‘traditional-sports-and-games’. In Istanbul werd een logo voor het Unesco-werkdomein voor traditionele sporten gekozen uit diverse ontwerpen.

Tafisa-directeur Wolfgang Baumann (organisator van de World Sport for All Games) stelt zich wat vragen bij het democratisch gehalte van deze supersnelle evolutie. Pere Lavega, onze nieuwe ETSGA-voorzitter staat positief tegenover deze initiatieven. Aangezien Unesco zelf geen budget had voor de werkzaamheden van de Adhoc commissie traditionele sporten, moeten we dankbaar zijn voor de financiële bijdrage aan Unesco van de International Association of Traditional Wrestling Sports (voorzitter Khalil Ahmed Khan) met als voorwaarde dit budget specifiek voor acties in het domein van de traditionele sporten te besteden. Dankzij dit budget en het enthousiasme van voorzitter Khan komen traditionele sporten op de agenda’s van de sportministeries van heel wat naties. Een oproep is gelanceerd naar alle Unesco-lidstaten om bij te dragen aan dit specifiek TSG-fonds.

(HC)

foto: ‘Istanbul, 14 augustus 2018: ETSGA-president Pere Lavega ontvangt een aandenken van de gastheer Bilal Erdogan – voorzitter van de World Ethnosport Confederation.’

Friesland – Van 2 tot 7 augustus 2018 vonden de European Sport for All Games plaats in Friesland, Nederland. Een organisatie van TAFISA in samenwerking met de sportdienst van de regio Friesland, nl. Sport Fryslân. TAFISA zet zich al langer in voor de bewustwording van de voordelen van sport voor allen. Samen met 19 andere internationale teams werd VlaS hierop uitgenodigd om enkele traditionele sporten voor te stellen. In overleg met de initiatiefnemers werd gekozen voor boogschieten staande wip, krulbol en krachtbal. De 200 deelnemers etaleerden ruim 50 traditionele sporten van over heel Europa en bij uitzondering Japan. Enkele sporten die in het oog sprongen waren het Poolse pierscieniowka, een variant op volleybal, het Italiaanse ruzzolone ofte kaasrollen, het Spaanse calva, een mik en werpspel, en het Japanse chanbara, een vechtsport met zwaarden.

foto: “De Festivalwip kende heel wat succes in Friesland.“

Brugge, augustus 2018 – Ze zeggen weleens “stilstaan is achteruit gaan”, een gezegde die in een juiste context zeker zijn betekenis heeft. Iedereen die als bestuurslid, vrijwilliger of sympathisant actief is in een club doet dit uit liefde voor de club, voor zijn sport. Personen met interesse in een functie die zich willen engageren. Mijn mening is dan ook: wie zich kandidaat stelt of interesse heeft om in een bestuur te zetelen, die zou een toegevoegde waarde moeten brengen in het geheel. En meestal is dit ook zo, maar soms heb je er ook die in het bestuur komen om te kunnen zeggen dat ze in het bestuur zitten. Terwijl ze eigenlijk geen inbreng hebben in het geheel. Je engageren binnen een werking moet de ganse club/vereniging ten goede komen. Eigen voordeel is geen doel.

Als bestuurslid, en dan zeker de functie van voorzitter, moet je durven jezelf onder de loep te nemen en dit mag een kritische loep zijn. Ben ik als voorzitter nog gemotiveerd? Ben ik als voorzitter nog mee met de nieuwe communicatie? Kan ik de medebestuursleden nog goed aansturen? En ga zo maar door ... Je moet durven een streep trekken en zeggen: “Stop, het is tijd voor iets en iemand anders.” Zelf ben ik zestien jaar bestuurslid geweest, waarvan de laatste zeven jaar als voorzitter. Op een bepaald moment vond ik bij mezelf niet meer de gedrevenheid om de club verder te leiden. Dan moet je durven zeggen dat het stopt en het ook aanvaarden. Geen enkele club/vereniging is gebaat met een voorzitter die zelf niet meer gemotiveerd is. Alles draait of valt met de motivatie en de gedrevenheid van de persoon op het hoogste plekje. Als die het vuur niet meer heeft om de manschappen te sturen, om de lijnen uit te zetten... dan kan het snel achteruit gaan. Je komt dan in een situatie waar iedereen nog enkel zijn ding doet omdat het moet. Je komt dus als club stil te staan.