Zaterdag 8 september 2018, Geenhout – Voor de zesde maal werd er tussen de klepschuttersgilden van het verbond Beringen-Lummen voor de VlaS-beker geschoten. Dit jaar mocht de koninklijke karabijnschuttersgilde Sint Antonius Geenhout Paal de organisatie op zich nemen. Ze hadden ook geluk met het weer: geen regen en weinig wind, ideale omstandigheden om mooie resultaten te behalen?

Volgende zes gilden namen deel: Sint-Denijs Beringen-Mijn, Sint Joris Brelaar, Sint-Antonius Geenhout, Sint-Willebrordus Meldert, Sint-Anna Mellaer (samen met Sint-Hubertus Goeslaer) en Sint-Sebastiaan Schalbroek. In de eerste ronde op een klep van 30 mm schoten zes ploegen het maximum van 30/30, Schalbroek schoot zelfs 2x 30 enkel Brelaar liet één klep staan. Na één kavelingsronde op een klep van 25 mm bleven er nog drie ploegen over met 17/18. Schalbroek liet
één klep staan op de klep van 20 mm, Geenhout en Mellaer lieten 12/12 noteren. Ook op de klep van 16 mm waren beide ploegen even sterk met 11/12. De klep van 12 mm besliste deze spannende wedstrijd. Mellaer schoot 11/12 en Geenhout 9/12. De beker ging meer dan verdiend naar de schuttersgilde van Sint-Anna Mellaer.

(CV op basis verslag Julien Meyen)

“Jean De Wit (65) van Geenhout die de klep van 12mm omverschiet.”

Munsterbilzen, 27 november 2018 - Dat VlaS dit jaar dertig jaar bestaat wilden we toch niet ongemerkt laten voorbijgaan. Geen grootse viering. Daar is geen reden toe. Het aantal leden en clubs is reeds jaren dalend. Van zodra we die trend blijvend kunnen keren, zullen we reden hebben om echt te feesten. Nu is het moment om bescheiden te zijn en hard te blijven werken. Een stelling die ook coachen van voetbalclubs gebruiken als het crisis is na een reeks slechte resultaten.

Voorzitter Guido Van Alsenoy bedankte de aanwezigen voor hun inspanningen om naar Munsterbilzen te komen en voor heel wat onder hen om de files te trotseren. Hij toonde zich een trotse voorzitter VlaS. Als voorzitter stelt hij, heeft hij echter enkel het werk verder gezet van zijn voorganger, dit met behulp van de mensen op het secretariaat in Brugge. Maar Guido benadrukte dat VlaS vooral bestaat uit de vrijwilligers die de lokale clubs, hun verbonden en hun federaties besturen. Natuurlijk is ook de subsidiëring door Sport Vlaanderen cruciaal, dank daarvoor. Toch jammer dat de Vlaamse overheid onze sporten niet voor vol aanziet. Nochtans vormen de uniciteit en de verscheidenheid van onze sporten een meerwaarde voor Vlaanderen. De voorzitter stelde ook trots te zijn op onze moderne werking met een zeer informatieve webstek, activiteiten op Facebook en het performante internet ledenadministratieprogramma ILA. Tenslotte heeft VlaS zich blijvend op de Europese kaart gezet als leider van het project SETS, als partner in het TSG-platformproject en door haar actief lidmaatschap van ETSGA.

"Coördinator Hein Comeyne somt de vele acties op."

15 & 16 september, Gellik – De klepschuttersgilde St-Rochus Gellik stelde haar schietaccommodatie ter beschikking voor de jaarlijkse gildedagen, de afsluiter van het klepschuttersseizoen. De tweedaagse van het schuttersverbond Zand- en Leemstreek werd op zaterdag aangevangen met een oefenwedstrijd, dit als voorbereiding op de wedstrijd van zondag. Er werd voor verschillende titels geschoten zoals de individuele titels, maar ook als ploeg kon je strijden voor de VlaS-beker. Er werden maar liefst 33 ploegen ingeschreven, wat een totaal van 197 schutters naar de schietstand bracht. Veertien teams schoten allemaal een maximum van 42/42. Deze gingen allemaal naar de volgende ronde. Hier was de ploeg van de Koninklijke Schuttersgilde St-Blasius Rijkhoven de sterkste. Zij mogen zich het komende jaar de VlaS-kampioenenploeg Zand & Leemstreek noemen.

(CV op basis verslag Jean Theunissen)

“Terwijl de schutters hun ding deden, waren de supporteren gezellig aan het bijpraten.”

Veel mediafiguren doen je in interviews geloven dat iedereen - net als hen - geacht wordt om in alle omstandigheden een winnaar te zijn. Velen leggen zichzelf dan ook torenhoge ambities op bij het sporten. In dat geval ontstaat vaak een onrealistische druk om te presteren. Als dat dan niet lijkt te lukken, verwelkomt de sporter elk hulpmiddel. Hij denkt er niet bij na of die hulp wel fair, reglementair of gezond is. De drang om te winnen haalt het op zijn verstand.

De Vlaamse Short Mat Bowls Federatie vzw start tijdig met de voorbereiding voor het Wereldkampioenschap Short Mat Bowls in 2020. Zowel de Sportdienst van de gemeente Herentals als VlaS werden uitgenodigd om samen te zitten in een werkvergadering met het organisatiecomité van VSMBF in hotel Aldhem te Grobbendonk (goed bereikbaar vlakbij de autostrade). VlaS zal het organisatiecomité steunen om dit evenement als promotie voor de short-mat-bowlssport te gebruiken. Dit met volgende acties: realiseren van een webstek voor het WK die tegelijk een blijvende webstek is en blijft voor de werking van de VSMBF (die momenteel niet over een webstek beschikt), het verzorgen van persberichten en -conferentie over het WK én over de jeugdinitiaties hieraan verbonden, de organisatie van jeugdinitiaties op 24 (!) bowlsmatten die voor het WK in Herentals voorzien worden. Het kampioenschap gaat door van 20 tot 22 maart 2020 te Herentals. Er worden 13 à 14 deelnemende landen verwacht. Een volledige landenploeg bestaat uit twintig bowlers. Zij betwisten wedstrijden singles, pairs, triples en rinks (vier tegen vier). Daar niet alle landen een volledige ploeg zullen kunnen afvaardigen, worden ongeveer tweehonderd deelnemers verwacht.

(HC)

foto: ‘Het VSMBF-organisatiecomité voor het WK short mat bowls 2020: Robert Vannoppen, Martin Theunissen, Johan Stevens en Dominique Poot samen met wereldkampioen Jonathan Payne en VlaS-coördinator Hein Comeyne.’

Heule, september 2018 – Op sporten staat geen leeftijd, levend bewijs hiervan is de 96-jarige staande wipschutter Raf Denutte. Met zijn ruim 86 jaar ervaring is Raf de oudste actieve handboogschutter van het land. Het leek ons dan ook tijd om hem eens in de kijker de plaatsen. Wat volgt is een leuk relaas van een man voor wie het handboogschieten als een rode draad door z’n leven loopt.
Raf schiet al met pijl en boog van z’n acht jaar. Z’n vader Joseph, die ook een begenadigd schutter was, had een schietpers in de tuin staan. Zo leerde Raf de sport kennen. Hij was meteen gebeten door de microbe en zou vele jaren later z’n hobby nog steeds met dezelfde passie uitoefenen. Leuk weetje, Raf is geboren op 7 december 1921, zijn sterrenbeeld is dan ook... boogschutter.
Raf is afkomstig uit Kortrijk, woont ondertussen in Heule en is al ruim twintig jaar aangesloten bij de Lendeleedse Koninklijke Handbooggilde Sint-Sebastiaan. Z’n eerste club was de Markse schuttersvereniging De Gilde. Hier behaalde hij in 1938, op amper 17-jarige leeftijd, z’n eerste koningstitel. Een stunt die hij een jaar later nogmaals zou herhalen. Later was Raf nog aangesloten bij o.a. De Katte uit Bellegem en Willem Tell, de Sint-Jozefsmaatschappij en de Sint-Sebastiaansgilde uit Kortrijk. Hij behaalde doorheen z’n carrière tal van trofeeën en titels en mocht zich meermaals koning en keizer noemen. En hoewel het om meer draait dan enkel bekers, heeft Raf nog steeds de ambitie zich te meten met de jongere generatie. Met recht want op 93-jarige leeftijd won Raf nog de jaarlijkse koningsschieting van z’n schuttersvereniging.
Boogschieten is niet de enige sport die Raf interesseert, zo is hij ook een fervent voetbalfan. Het was dan ook een truckje van één van zijn favoriete spelers, Pelé, die Raf vele jaren terug aan een koningstitel hielp. Zo mikte bij de koningsschieting niemand de oppergaai af. Raf had van zijn voetbalidool eens gezien hoe die door z’n knieën zakte, een kruisteken maakte om vervolgens te scoren. Raf deed deze handeling na om vervolgens bij z’n volgende poging de oppergaai af te schieten. Of dat een mirakel was, weet Raf nog altijd niet. Maar hij was wel de nieuwe koning en dat is wat telt!
Tot slot, hoe lang denkt Raf nog door te gaan met z’n favoriete vrijetijdsbesteding? Vorig jaar werd Raf nog in de bloemetjes gezet voor z’n 85-jarige schutterscarrière. Maar daarmee is de goesting nog niet verdwenen. Met z’n 96 jaar heeft Raf de ambitie om zeker nog tot z’n 100ste verjaardag door te gaan en z’n ambitie rijkt nog verder. Een viering voor een 100-jarig schuttersbestaan zou pas echt mooi zijn volgens Raf, nog 14 jaar te gaan dus. En waarom niet? Want hoewel Raf op wedstrijden steevast de oudste schutter is, maakt hij nog steeds geen gebruik van een schietstok. We wensen Raf alvast alle succes toe en bedanken hem voor z’n inzet voor het handboogschieten.

(PL)

Bijschrift: “Raf Denutte in volle concentratie.“